Je was eigenlijk nooit echt lekker,
Maar toch heb ik me regelmatig aan je vastgezogen,
zoals een bloedzuiger zich vastzuigt aan de huid,
alleen met geweld weer te verwijderen.
Ik heb hemel en aarde bij elkaar gelogen.
Ik had je nodig.
Met jou kan ik ontspannen.
Zogenaamd want je begint steeds meer te zeuren,
steeds vaker en heftiger,
kost me handen vol met geld,
ik wil van je af, desnoods met geweld.
Telkens weer zeg ik tegen mezelf,
dit is de laatste keer,
maar die rekening heb ik zonder jou gemaakt.
Je laat je niet zomaar verslaan.
T´is alsof je fluistert,
“we zullen samen ondergaan”.
Jij was mijn geliefde,
mijn dope, mijn vlucht en mijn hoop.
Door mijn ogen zag ik jou als een diamant,
kostbaar en op maat geslepen,
dat je een nepper bent, heb ik te laat begrepen.
De liefde voor jou kostte mij bijna mijn leven.
Ik hoop dat iedereen, die ik gekwetst heb mij kan vergeven.
De liefde voor jou kostte mij mijn lichaam en een stukje van
mijn geest.
Maar ik ben blij dat ik leef.
Eén stapje verder, en ik was er
geweest!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten