Wanneer je langs loopt straalt alles wat eerst in het duister lag.
Je beweegt soepel, lacht charmant en ondeugend.
Ineens voel ik mijn hartslag.
Iedereen moet zien wat jou aanwezigheid bij mij losmaakt,
hoe jij in mijn lichaam chaos veroorzaakt.
Voel jij het ook?
Zal ik je vertellen wat jij met mij doet,
hoe ik me voelde toen onze blikken
elkaar voor het eerst hebben ontmoet,
dat ik gelijk wist, dat wij samen onverslaanbaar zouden zijn.
Schat als wij elkaar eindelijk gevonden hebben,
word ons leven één grote liefdesfestijn.
Ik loop door mijn wijkje en daar ben je.
Weer kijk je mij aan van `Ik ken je`.
Weer slik ik mijn woorden in,
mijn stem is verdwenen,
praten heeft geen zin.
Mijn gevoel zegt me, dat ik nooit meer zo´n kans krijg,
dus pak ik je hand… krijg een rood hoofd
en zwijg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten